Wiosna, wiosna:)

To był weekend nadrabiania zaległości. Miło jest zapakowywać ukończone dziełka czując radość, a niekiedy topniejące wyrzuty sumienia:) A potem odfajkowanie z listy zamówień. Nie wszystko skończyłam, bo na niektóre rzeczy potrzeba czasu, ale jestem już blisko.

Nie zamieszczę zdjęć wszystkich tworów, bo baterie w aparacie mi się zbuntowały i zdjęcia są z wczorajszego popołudnia.

Aniołki i serduszka już nabrały kolorów

Uszyłam torebkę wiosenną

Zostało mi troszkę skrawków czerwonego materiału (nota bene z sukienki mojej Mamy), więc powstała kobieca poducha na szpilki. Znając moje zdolności do ich gubienia, kupiłam ostatnio pudełeczko szpilek z wielkimi kuleczkami, ale to nie działa. Wkrótce się okaże, czy poducha mnie uleczy:)
Skończyłam (bo nie wiem, czy ugotowałam, usmażyłam czy też udusiłam) syrop z odrostów sosny, które postały tydzień zasypane cukrem na południowym parapecie
A teraz miejsce na parapecie zajął suszący się koperek rozsiewając zapach wiosny
A propos wiosny. Mam nadzieję, że to wiosna, a nie starość lub delikatniej: klimakterium:)
Najpierw zrobiłam pranie bez proszku. Przypomniałam sobie o braku gestu wsypywania gdzieś w okolicach drugiego płukania.
A potem upiekłam ciasto drożdżowe, które zawsze mi się udaje i znika w oka mgnieniu, a tym razem nie dość, że nie urosło, to jeszcze po upieczeniu nóż nie chciał w nie wejść. Gdy skarżyłam się przez telefon, że moje drożdżowe mnie zawiodło, włączyła się żarówka: drożdżowe! Nie wsypałam drożdży...
To tyle na temat wiosny:)