Pojarmarcznie

I po jarmarku:)

Co tu dużo mówić: było cudownie! Wspaniała atmosfera, wspaniali ludzie, organizacja, pogoda, atrakcje.

A sprzedaż? Jestem zadowolona. Poszły mi wszystkie małe i średnie aniołki, tylko dwa duże przywiozłam z powrotem. Sporym zainteresowaniem cieszyły się magnesy i wisiorki. Króliczkami nikt się nie interesował, ale to już przerabiałam na innych kiermaszach. Króliczki żyją tylko w świecie internetowym.

Natomiast nie sprzedałam ani jednej broszki i sprzedałam tylko jedną torbę. A kupiła ją nasza blogowa Koleżanka, która zrobiła mi ogromną przyjemność chcąc mnie poznać i pozwalając poznać siebie. Madziu, jesteś wspaniała!

A teraz troszkę zdjęć. 

Moje stoisko.

Jedyne zdjęcie ze mną i jak to zazwyczaj czynię i tym razem zamknęłam oczęta:)

Oprawa jarmarku była z innej epoki.

 Strzelały armaty.

Jeśli klikniecie na poniższe zdjęcie, zobaczycie, co wyprawiali-by przeżyć-ci najbliżej armat siedzący.

A to pałac w Gostyninie. To właśnie na placu zamkowym odbywał się jarmark.

Widok z góry zamkowej.

Na zamkowym dziedzińcu

Jedną z atrakcji dla dzieci były kucyki. Ten dżentelmen stał tuż za moim stoiskiem i cóż, miał bardzo dobrą przemianę materii i ze sporą częstotliwością tworzył końską atmosferę.

Ale czy za ten puszczony buziaczek można tego nie wybaczyć?:)

 I jeszcze urocze miejsce na obiad w powrotnej drodze.

Wszystkie ściany co do milimetra są wyłożone korkami z butelek.

I te niezwykłe drobiazgi!

Pomyślicie, że jestem dziwna, ale zabrałam aparat idąc do toalety:)

A tam zastałam takiego oto osobnika.

I już!

Dziękuję, że uczestniczyłyście w moich przygotowaniach do jarmarku. Dziękuję za wszystkie komentarze, maile i telefony, bo zagrzewałyście mnie na wszystkie możliwe sposoby. Czułam się tak, jakbyście siedziały tuż obok mnie:)

Jutro losowanie mojego candy. Pewnie wieczorkiem, gdy wrócę z pracy, więc jest jeszcze troszkę czasu.

Dobrej nocki Kochane***